“Hallo, ik ben Thea B.”

Thea is hier 56 jaar en al enige tijd bij Jolanda op les

Thea Buijtendijk

Thea Buijtendijk

beoefent nu QiGong

Op de maandagavond probeerde ik eerst TaiJi, maar dit was voor mij toch te moeilijk en te zwaar. Toen kon ik overstappen naar de QiGong groep op woensdagochtend. Dat gaat gelukkig beter, al moet ik ook helaas regelmatig gaan zitten vanwege pijnklachten. Ik vind het heel leuk en ontspannend. Ik krijg wekelijks goede correcties op mijn verkeerde houdingen en leer er een juiste ademhaling om te kunnen ontspannen. Ik kamp namelijk met artrose in voeten, knieën en handen. Zes jaar geleden had ik een osteotomie operatie, maar helaas heeft dit heeft weinig verbetering opgeleverd. Ik ben inmiddels overal wel geweest om oplossingen te zoeken voor mijn klachten, helaas zonder resultaat. Ook om deze reden werd ik arbeidsongeschikt wat mij heel veel verdriet opleverde, want ik deed mijn werk als kinderverpleegkundige enorm graag. Het is veel gedoe geweest bij het UWV om duidelijk te maken waar ik allemaal tegenaan liep. Ik maakte ook bezwaar tegen uitspraken, echt heel frustrerend allemaal. Ik had het gevoel dat ik overal tegenaan moest vechten! Ik kon het niet loslaten.

Daarnaast verloor ik in 2013/2014 binnen drie maanden allebei mijn ouders aan kanker. Dat kwam als een mokerslag en aan die verwerking ben ik geheel voorbij gelopen. In het begin heb ik veel gehuild en gepraat, maar ik kon het niet verwerken. Ik zette al vrij snel een masker op om door te blijven gaan en mijn gevoel werd zo geblokkeerd. Maar dat hou je op den duur niet vol en werd behoorlijk depressief, van alles eigenlijk. Ik kon om alles wel janken en was totaal mezelf niet meer. Uiteindelijk ging ik aan de antidepressiva, omdat het niet meer ging.

Via mijn arboarts en huisarts werd ik toen naar een speciaal traject gestuurd, het CIRAN traject. Dat is een traject voor mensen die eigenlijk overal al wel zijn geweest en die kampen met chronische pijnklachten en oververmoeidheid. Het duurt twee keer acht weken en je gaat er gemiddeld drie keer per week naartoe. Het is enorm intensief en ook confronterend. Ook ga ik nog naar een seminair klooster van de lama’s in de Belgische Ardennen om in retraite te gaan voor twee dagen en er hopelijk ook het een en ander te leren over hun leefwijze.

Alles is een combinatie van psychologie en veel bewegingstherapie. Indoor en outdooractiviteiten. Speciaal een voor mij opgezet schema, met meestal een 1 op 1 begeleiding. Ik leer daar onder andere hoe chronische pijn ontstaat en hoe er dan snel een vicieuze cirkel ontstaat, die je vaak zelf in stand houd. Ik geloofde hier eigenlijk totaal niet in. Ik had namelijk alles al gedaan vond ik. Maar ze leren je daar anders te denken, anders met situaties om te gaan, ze leren je heel goed je eigen grens te bepalen en goed te leren luisteren naar je lijf. Dit zijn zo een paar termen waar ik mee geconfronteerd ben:

  • LEREN LOSLATEN.
  • OMARM JE LEVEN, VECHT ER NIET TEGEN.
  • LEEF IN HET HIER EN NU.
  • HET IS ZOALS HET IS.
  • LEER GOED TE DOSEREN, ook in een activiteit, dus luister naar je lijf.
  • Heb ZELFCOMPASSIE, wees aardig en goed voor jezelf.
  • Heb een POSITIEVE FOCUS op het leven.
  • Doe dingen waar jij BLIJ van wordt, dan straal je dat ook meer uit en ga je JEZELF beter in je vel voelen zitten.
  • Leer je leven te ACCEPTEREN zoals het is, je kunt het vaak niet veranderen. Anders krijg je steeds meer frustraties.
  • Wat JE AANDACHT GEEFT GROEIT. Dus je voelt je lichamelijk en geestelijk dan weer sterker als je positiever word.
  • Probeer naar KLEINE POSITIEVE dingetjes te kijken, wat wel gaat of waar jij blij van wordt.
  • Doe regelmatig ADEMHALINGSOEFENINGEN om goed te focussen op je lijf en om te kunnen ontspannen (loslaten dus weer).

NU, eindelijk na vijf weken begin ik een verandering te voelen in mijn hoofd, ben ik minder gestrest, voel me beter, minder somber en kijk ik weer uit naar de toekomst. Men ziet dat nu ook aan mij krijg ik regelmatig te horen. Kortom dat leren LOSLATEN en dat wat Jolanda ons ook in de les probeert bij te brengen begint bij mij nu ook langzaam door te dringen en zijn vruchten af te werpen. HET WERKT DUS ECHT! Als je er maar voor open staat. Met veel herhalingen en hoop gaat het uiteindelijk dan vanzelfsprekend worden. In het tweede deel van het traject ben ik van plan te stoppen met de antidepressiva. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit gaat lukken en ik de rust in mijn hoofd weer een beetje terug ga krijgen. Verder ga ik deze week starten met een paar uurtjes vrijwilligerswerk om ook weer wat goeds te doen voor een ander en krijg daar hopelijk zelf ook weer positieve energie van. We gaan het zien. QiGong is dus zeker een hele goede manier voor mij om vooruit te komen…

thanks Jolanda. Ook voor je fijne steun.

Terug naar alle ervaringen